Namaste!!

Zoals elke keer zijn erzoveel (extreme) dingen die hier gebeuren en de ontsnapping van een van de patienten hier mag daar uiteraard ook niet aan ontbreken! De laatste weken zijn echt als een malle voorbij gevlogen en voordat ik er erg in had was het alweer tijd om afscheid te nemen van het ziekenhuis. En na 2 intensieve maanden was het nog best moeilijk om hier weg te gaan. Kumuda (een van de patienten) begon al 3 dagen van te voren te huilen en Naziya (een andere patient) vroeg het nummer van mijn moeder, zodat ze die kon bellen om te vragen of ik hier mocht blijven.

Het was erg schattig hoe de patienten zich probeerden uit te drukken omdat ze nog wel eens woorden als ‘you' en ‘me' door elkaar halen. Zo zeiden somigen een paar keer: Nirvana, you will miss me very much! Of: You are so bored when I am gone.

De laatste dag hield ik (tijdens English class) een presentatie over Nederland en daarna hadden we voor de patieten cadeautjes gekocht als beloning voor hun aanwezigheid bij English class. Het was erg vertederend om te zien hoe gelukkig ze waren met een armbandje, oorbelletjes of gezichtspoeder en de Thank-you's en handkussen vlogen in het rond!

Op dat moment vond ook mijn officiele afscheid plaatst en kreeg ik van Mummy en Daddy als afscheidscadeau een mooie Sari en een Bijbel. Van de patienten kreeg ik nog mooie zelfgemaakte bloemen en na vele zoenen, knuffels, nieuwe afspraken (volgend jaar reunie in Berlijn met mijn projectmatties) was het dan toch echt tijd om te gaan.

Ik ben ‘s ochtends vroeg vertrokken met de trein naar Goa, waar ik samen met Laura heb zitten genieten van de prachtige stranden, strandcafes etc!Na 2 dagen zijn we naar Panjim (hoofdstad van Goa) gegaan, waar we gisteren de nachtbus naar Mumbai hebben genomen.

Wat een tocht!! Tegen ons werd gezegd dat de reis minder dan 12 uur zou duren, maar uiteraard zijn we lang genoeg in India om te weten dat hierr hoogstwaarschijnlijk nog wat uurtjes aan toegevoegd kunnen worden. En ja hoor, 16 uur later kwamen we eindelijk aan, aan de rand van Mumbai. Na de eerste indrukken van kilometers sloppenwijken te hebben verwerkt, kan je hier genieten van een fantastische wereldstad! Er zijn prachtige gebouwen en overal is er wel leven op straat te vinden. Morgen schijnt er weer een feestdag te zijn, dus hopen we wat van het feest mee te kunnen pikken in het National Park.

En dinsdagavond komen mijn ouders mij eindelijk opzoeken! Met hen ga ik dan nog ruim 2 weken in het noorden rondreizen. Maar daarover vertel ik later meer!!

Xxx uit India